Hoe is het met… motocrosser Roan van de Moosdijk
Afgelopen seizoen werd hij Europees kampioen 250cc en dit jaar zou Roan van de Moosdijk voor het eerst zijn kwaliteiten laten zien in het WK MX2.
Na een achtste plek in Groot-Brittannië ging het mis in zijn eigen Valkenswaard. Een gebroken enkel en een streep door een flink aantal wedstrijden. Maar toen brak het coronavirus uit…
Hoe gaat het met je?
“Goed. Ik ben gezond, mijn familie is gezond en sinds kort zit ik weer op de motor. Na de GP van Valkenswaard ben ik geopereerd aan mijn enkel. Gelukkig heb ik hier geen last van gehad. Ik kon al snel weer trainingsoefeningen doen.”
Als Brabander woonde je midden in het epicentrum van het coronagebied. Was dat eng?
“Nee, eigenlijk niet. Dat komt natuurlijk ook doordat niemand in mijn familie en kennissenkring besmet is geraakt door het coronavirus. Maar we moesten natuurlijk wel extra opletten. Voor mij betekende dat ik meer thuis was. En als ik op de racefiets ging trainen, dan deed ik dat alleen. Verder kwam ik niet veel buiten.”
Na de GP van Valkenswaard werden de volgende GP’s allemaal geschrapt vanwege corona. Jij hebt geen wedstrijd gemist. Kwam het virus jou goed uit?
“Dat is een heel dubbel gevoel. Je gunt niemand dat die besmet raakt door het virus. Maar persoonlijk als coureur kwam het wel gelegen. Ik hoef geen wedstrijd te missen.”
“Na vorig jaar had ik me veel voorgesteld van dit seizoen. Naast het Europees kampioenschap heb ik aan een aantal GP’s meegedaan en dat ging boven verwachting. Maar ik wist ook dat dit seizoen niet makkelijk zou worden. Mijn doel was om constant rond de top vijf te eindigen. Tijdens de eerste GP in Engeland had ik geen goed gevoel op de baan. Toch eindigde ik als achtste. Niet goed rijden, maar wel een goede uitslag, dat geeft vertrouwen.”
“In Valkenswaard was het gevoel al beter. Ik kwalificeerde me als vijfde. Na een mindere start ging het in de wedstrijd ook goed. Langzaam kwam de top vijf in zicht. Maar toen brak ik mijn enkel.”
Hoe train je op dit moment?
“Na de operatie aan mijn enkel mocht ik al snel weer fietsen. Dat heb ik veel gedaan. En nadat fysiotherapie weer beschikbaar was, ben ik regelmatig bij de fysiotherapeut geweest. Nu ga ik vier keer per week naar Gouda, waar mijn team zijn basis heeft. Hier train ik samen met mijn teamgenoten. We fietsen vooral samen, doen een beetje krachttraining en circuittrainingen. Daarbij dagen we elkaar uit. Op deze manier vliegen de weken sneller om.”
Is het moeilijk om in deze tijden te trainen?
“Voor mij valt dat mee. Ik kom natuurlijk terug van een blessure en mijn doel is zo snel mogelijk weer helemaal fit te zijn. Ik denk dat dat voor andere coureurs iets anders ligt. Zij hebben niet een concreet doel waar ze naar toe kunnen werken.”
Denk je dat je nog gaat racen dit seizoen?
“Ik heb goede hoop. Op 2 augustus staat de GP van Rusland op het programma, maar die zou nog wel niet door gaan. Een week later gaan we naar Letland. Ik denk dat de kans groot is dat we daar gaan rijden. En daarna moeten we afwachten. Waarschijnlijk worden niet alle 16 tot 17 races ingehaald, maar wordt de kalender ingekort.”
Wat zijn jouw doelen voor de rest van het seizoen?
“Ik blijf strijden voor top vijf prestaties en hoop zoveel mogelijk podiums te pakken. Dat is belangrijk voor mij in mijn eerste jaar in de MX2.”
